North African lute

Usage examples of oud.

Marie iets ried, waarvan zij nog niets verstond dan dat het later, ook tengevolge dier wreede wet, eene verkoeling, eene scheiding kon teweegbrengen, en zij zou het weldra begrijpen voor de derde maal, wanneer Jan eenige jaren ouder was geworden.

Erlevoort commissies gaan doen, maar Lili had verkozen thuis te blijven en vlijde zich nu behagelijk in een ouderwetschen, ruimen fauteuil, bedekt met oud tapisseriewerk, een gezelligen stoel, die haar lief was.

De pater zag er ook ouder uit, maar niet zo oud als hij in werkelijkheid was.

The kanoon and oud, both string instruments, combined with drums, violin, and the wooden claves to add depth, while the alternately feminine high and masculine low tones of the oboe provided a decidedly sexual connotation.

Zij had namelijk een paar dagen geleden beweerd, dat Roberts, haar muziekmeester, oud werd en niet meer deugde, dat zij van een artist wilde les nemen, van Fabrice bijvoorbeeld, en Betsy had haar afgevraagd of ze dol was geworden, en beweerd, dat dit gedecideerd nooit gebeuren zou, zoolang Eline bij hen in huis woonde.

The spacious chords had been augmented by a soloist who was playing slow cascades of notes on an instrument something like an oud, but more resonant.

Ze was zo voortdurend bij hem dat hij het gevoel had in sommige opzichten een ouder van haar te zijn geworden en er zaten kanten aan dit vreemde pseudo-vaderschap die intens bevredigend waren.

Most of the time I stayed with the portable and the car was filled with the sounds of big beat, gospel, ghetto soul, jug bands and dirt bands, effete near-lisping college rock, electric obscenity and doom, wild fiddles of Nashville, ouds and tambourines and lusting drums, and then with night I would twirl the dials to hunt for jazz, and with luck I'd catch a scrap of catatonic Monk, or Sun Ra colliding with antimatter, and some note would pin together pieces of the spreading night and it would all make sense for a moment, the mad harmonics bringing most of what was sane to those who ran with death .

The voices of kanoons, ouds, derbeckis and zils filled the hall with music.

Most of the time I stayed with the portable and the car was filled with the sounds of big beat, gospel, ghetto soul, jug bands and dirt bands, effete near-lisping college rock, electric obscenity and doom, wild fiddles of Nashville, ouds and tambourines and lusting drums, and then with night I would twirl the dials to hunt for jazz, and with luck I'd catch a scrap of catatonic Monk, or Sun Ra colliding with antimatter, and some note would pin together pieces of the spreading night and it would all make sense for a moment, the mad harmonics bringing most of what was sane to those who ran with death, and we would head into the gulf of early light with that black music driving over me and I would feel a stranger in my love of it, for I did not run with anything.