Search for crossword answers and clues
But, to Nero
Answer for the clue "But, to Nero ", 3 letters:
sed
Alternative clues for the word sed
Word definitions for sed in dictionaries
Wikipedia
Word definitions in Wikipedia
Sed or SED may refer to:
Wiktionary
Word definitions in Wiktionary
n. (context computing English) A noninteractive text editor (originally developed in Unix), intended for making systematic edits in an automatic or batch-oriented way. vb. (context neologism slang English) To edit a file or stream of text using sed.
Usage examples of sed.
I tink it wuz Fizzers cozin Farf who wuz throwin da bomb most, sed we should pack beatle bugs fer lunch nex time cuz he wuz hungry.
I tripped lightly down the long northern slope with facilis descensus on my lips, and toiled up again, repeating sed revocare gradum.
Ita et de spiritu spiritus et de deo deus modulo alternum numerum, gradu non statu fecit, et a matrice non necessit sed excessit.
Adam iam non reverteretur ad vitam, sed in totum proiectus esset morti, victus esset deus et superasset serpentis nequitia voluntatem dei.
Sed quoniam deus invictus et magnanimis est, magnanimem quidem se exhibuit etc.
Well father sed boys always fit and she mustent wurry about it he gessed Willy wood get over it.
A line of filthy smoke was drawn slowly across the face of New Crobuzon, marking it like a stub of pencil, as a late train went east on the Dexter Line, through Gidd and Barguest Bridge, on over the water towards Lud Fallow and Sedim Junction.
New Crobuzon, marking it like a stub of pencil, as a late train went east on the Dexter Line, through Gidd and Barguest Bridge, on over the water towards Lud Fallow and Sedim Junction.
Mytulus, et viles pellent, obstantia conchae, Et Lapathi brevis herba, sed albo non sine Coo.
Sed ego nimirum, dum omnes excusationis causas colligo ne cum Caesare conferar, hoc ipsum crimen arrogantiae subeo, quod me iudicio cuiusquam existimem posse cum Caesare comparari.
Quorum etsi paucitatem contemnebat, tamen pertinaciam magna poena esse adficiendam iudicabat, ne universa Gallia non sibi vires defuisse ad resistendum Romanis, sed constantiam putaret, neve hoc exemplo ceterae civitates locorum opportunitate fretae se vindicarent in libertatem, cum omnibus Gallis notum esse sciret reliquam esse unam aestatem suae provinciae, quam si sustinere potuissent, nullum ultra periculum vererentur.
Sed eos fugientes longius Caesar prosequi vetuit, et quod loci naturam ignorabat, et quod magna parte diei consumpta munitioni castrorum tempus relinqui volebat.
In his ab Lucio Roscio, quem legioni tertiae decimae praefecerat, certior factus est magnas Gallorum copias earum civitatum, quae Armoricae appellantur, oppugnandi sui causa convenisse neque longius milia passuum octo ab hibernis suis afuisse, sed nuntio allato de victoria Caesaris discessisse, adeo ut fugae similis discessus videretur.
Qua contentione Germani, quos propterea Caesar traduxerat Rhenum ut equitibus interpositi proeliarentur, cum constantius universi paludem transissent paucisque resistentibus interfectis pertinacius reliquam multitudinem essent insecuti, perterriti non solum ei qui aut comminus opprimebantur aut eminus vulnerabantur, sed etiam qui longius subsidiari consuerant, turpiter refugerunt, nec prius finem fugae fecerunt saepe amissis superioribus locis quam se aut in castra suorum reciperent, aut nonnulli pudore coacti longius profugerent.
Ex ea cum tela tormentis iacerentur ad fontis aditum, nec sine periculo possent aquari oppidani, non tantum pecora atque iumenta, sed etiam magna hostium multitudo siti consumebatur.