What is "vinger"

Usage examples of "vinger".

Paul Van Raat, en zijn vingers plooiden een langen, ijlen sluier, van goud en karmozijn, als een draperie om haar middel.

Hij had zijn hand maar uit te strekken en hij zou er tien aan elken vinger hebben.

Hij had zelf de leiding gehad over een heel team radiosterrenkundigen dat naar andere signalen op zoek was, op de vingers gekeken door de hele wetenschap en een flink deel van de wereldbevolking.

Minuten lang kon zij zich spiegelen, glimlachend met de fijne punt van den roziggenagelden vinger de lijn van wenkbrauw en wimper streelend, zich de oogleden een weinig amandelvormig vertrekkende, of heure bruine haren woest om zich heen warrelende, in de houding eener schalke zingara.

Zoodra Eline weder alleen was, stak zij een stuk in den mond, legde zich een stuk op het voorhoofd, nam zij een paar stukken in de handen en zij speelde met het ijs, terwijl groote, koude druppels over heur gelaat en tusschen hare vingers gleden.

Zij verwarmde even haar koud geworden vingers, en wreef zich de handjes, koel als wit satijn.

Tot morgen, antwoordde Freddy koel en zij legde achteloos hare vingers in de hand, die hij uitstak.

Zij had voor geen van allen een goed woord over, en zij liep, quasi druk bezig, door het huis te dwalen, telkens de bedienden op de vingers tikkend voor kleine onoplettendheden, voor een stofdoek die slingerde, of een looper die niet recht lag.

Maar zelfs na een maand slaagde hij er niet in zijn polsen voldoende te beheersen en de oefeningen met zijn vingers beroofden hem van zijn laatste krachten.

De gedachte aan Otto mengde zich in die herinnering en zenuwachtig zochten hare vingers dan het medaillon van zwart email, aan hare horlogeketting.

Henk, die hem kende als zeer vergeetachtig in zulke kwijtingen, had echter niet willen weigeren en hem de gevraagde som ter hand gesteld, en Vincent leefde nu, terwijl het geld hem den eenen dag als water tusschen de vingers slipte, en hij den anderen, met een bijna bekrompen gierigheid, een dubbeltje poogde uit te winnen, in zijn doffe zwakte voort, terwijl de wissels uit Brussel zich wachten lieten.

Hij werd door de indianen die hij wilde bekeren gevreesd vanwege zijn toverkunsten, bespot en veracht vanwege zijn mildheid, meerdere keren in elkaar geslagen, zijn vingers afgesneden met grote schelpen.

Hij stak een hand uit naar de palmtop die op de tafel tussen hen in lag en tikte met een vinger op een deel van het scherm, ervoor zorgend Askama, die net in zijn armen in slaap was gevallen, niet wakker te maken.

Even sierlijk als een oude honkballer gooide hij de steen naar de zee, die nu sprankelend in het ochtendlicht lag, maar zijn vingers werkten niet samen en de kei viel met een doffe slag in het zand.

Emilio streek met zijn vingers door zijn haar, een zenuwtrekje dat hij nooit had afgeleerd.