Find the word definition

The Collaborative International Dictionary
Potestate

Potestate \Po"tes*tate\, n. A chief ruler; a potentate. [Obs.] Wyclif. ``An irous potestate.''
--Chaucer.

Wiktionary
potestate

n. (context obsolete English) A chief ruler; a potentate.

Usage examples of "potestate".

Rex respondit quod licet in sua potestate fuerat cum ipsis, Johanne, Johanne et Ricardo agere graciose bene tamen sibi provideret priusquam foret eis graciam concessurus.

Sed posteaquam nonnulli principes ex ea civitate et familiaritate Cingetorigis adducti et adventu nostri exercitus perterriti ad Caesarem venerunt et de suis privatim rebus ab eo petere coeperunt, quoniam civitati consulere non possent, veritus ne ab omnibus desereretur Indutiomarus legatos ad Caesarem mittit: Sese idcirco ab suis discedere atque ad eum venire noluisse, quo facilius civitatem in offlcio contineret, ne omnis nobilitatis discessu plebs propter imprudentiam laberetur: itaque esse civitatem in sua potestate, seseque, si Caesar permitteret, ad eum in castra venturum, suas civitatisque fortunas eius fidei permissurum.

He had been rather startled and dismayed to instead be appointed the Ulusian tribunicia potestate by the empire, a post he was due to hold for two years.

At ego cum plurima animo perlustrem, duo tantum invenio, duos, inquam, casus quibus rex ipso facto ex rege non regem se facit & omni honore & dignitate regali atque in subditos potestate destituit.