Find the word definition

Wiktionary
hominum

n. (misspelling of hominem English) See usage notes at ad hominem; Latin doesn't change spelling by English rules.

Usage examples of "hominum".

Sunt enim aliae virtutes, quae videntur in moribus hominum, et quadam comitate ac beneficentia positae: aliae quae in ingenii aliqua facultate, aut animi magnitudine ac robore.

Omnes enim hae virtutes non tam ipsis, qui eas in se habent, quam generi hominum fructuosae putantur.

I felt my veneration for him in no degree lessened, by my having seen multoram hominum mores et urbes.

Tum res ad communem utilitatem, quas publicas appellamus, tum conventicula hominum, quae postea civitates nominatae sunt, tum domicilia conjuncta, quas urbes dicamus, invento & divino & humano jure moenibus sepserunt.

They all know or feel this great ancient truth: Quod illi principi et præpotenti Deo qui omnem hunc mundum regit, nihil eorum quæe quidem fiant in terris acceptius quam concilia et cætus hominum jure sociati quæ civitates appellantur.

Luxerat illa dies, legis gens docta supernae Spes hominum ac curas cum procul esse jubet, Ponti inter strepitus sacri non munera cultus Cessarunt.

Couplet, "triginta hominum spontanea morte placari manes concubinæ, ritu apud Sinas execrando, quem barbarum morem successor deinde sustulit.

Sanctus Camberus, Defensor Hominum, Regis Creator, the legend read on the altar front.